Και τώρα η ουσιαστική φάση, Γιώργο.

Αλλοίμονο αν από την κρίση βγούμε ίδιοι.
Είναι, ήταν γνωστό ότι, κοινωνική πολιτική και ευεργεσία κάνεις, σαν χώρα, ανεβάζοντας το δημόσιο χρέος. Αν θέλεις να έχεις «μηδενικό» χρέος, όπως η καημένη η Αιτή, που της χαρίσθηκε το δημόσιο χρέος ύψους 200εκ €, θα έχεις και το επίπεδο της ,και εννοείται προ σεισμού.
Εμείς όμως το «ξεφτιλίσαμε» και αφού χρειαζόμαστε τους πιστωτές πρέπει να λάβουμε κάποιες δόσεις συμμορφώσεων.
Μετά τα αναπόφευκτα μέτρα «εσωτερικής υποτίμησης» και παρά τις αντιδράσεις της «καθεστωτικής αριστεράς»πρέπει να ακολουθήσει το επόμενο βήμα: Να αλλάξουν όλα.
Με δομές μετασοβιέτ δεν πάμε πουθενά, και επειδή από τέτοια νοοτροπία εμφορείται το πολιτικό προσωπικό, πρέπει και να αλλάξει και να μειωθεί, άρα, εκλογές άμεσα με λίστα για συνταγματική αναθεώρηση.
Το κράτος και η δημόσια διοίκηση, να αποβάλουν τον συναισθηματισμό και την ειδική μεταχείριση των πολιτών και άρα η επαναφορά του κωλύματος της εντοπιότητας από τον βαθμό του ελεγκτή και τμηματάρχη και άνω, θα αμβλύνει σημαντικά το ζήτημα της ευνοιοκρατίας και της συναλλαγής.
Αναθεώρηση του νομικού πλαισίου για τις μελέτες τις εκτελέσεις και τις παραλαβές των δημοσίων έργων, και πόσοι φορείς εκτελούν τέτοια έργα σε ένα νομό, ανατροπή των στηνόμενων διαγωνισμών. Έργα για την κοινωνία και όχι για την διαπλοκή παλιών και νέων τζακιών.
Ταχύτατη προώθηση του σχεδίου Καλλικράτης και του εκλογικού νόμου. Αναμόρφωση του εργασιακού πλαισίου των εργαζομένων στους ΟΤΑ και αποσύνδεση του από την εκλεγμένη αρχή με εγκαθίδρυση φυσικής ιεραρχίας.
Κατάργηση φαινομένων πατερναλισμού και έμμεσης χρηματοδότησης παρασιτικών αναπτυξιακών (sic) οργανισμών που ως μεσάζων αναλαμβάνει μελέτες για να τις αναθέσει σε άλλους ενθυλακώνοντας τα 2/3 της αμοιβής της ανάθεσης.
Το ΕΣΥ. Αυτό το ΕΣΥ με τις τεράστιες υποδομές αλλά και τις αποστεωμένες δομές και την κρίση και την αξιολόγηση να βρίσκεται στη σφαίρα του ανέφικτου έχει παγιώσει προσωποκεντρικές καταστάσεις με ίχνη διεθνισμού αλλά και ενός ιταλικού φορμαλισμού της δεκαετίας του 60, με αποτέλεσμα ακραίες συνθήκες υπηρεσιών που οδηγούν όμως σε απελπισία τους απλούς πολίτες. Με το σύστημα προμηθειών του δε, να βρίσκεται σε γαϊτανάκι με τους ιατρικούς επισκέπτες- δωροθέτες και σπόνσορες υπέρ-ταξιδιών έναντι συνταγογραφήσεων…
Η παιδεία και η παρά- παιδεία, ούτε η μία και ασφαλώς ούτε και η δεύτερη εντάσσονται σε ότι αποκαλούμε δωρεάν παιδεία με τους ίδιους λειτουργούς στη διάρκεια του ωραρίου τους να αγωνίζονται για το δωρεάν αλλά όχι για το παιδεία, και το απόγευμα να θυσιάζονται στο βωμό της μαύρης εργασίας, αλλά και χωρίς να έχουν την βαθιά αντίληψη για την αποστολή τους όταν αποδέχονται μαθητές τους να γίνονται χημικοί χωρίς να διδαχθούν χημεία!! Από κοντά και τα ΑΕΙ εκτός πνεύματος ανταγωνισμού εκτός πλαισίου κοινωνίας αλλά πλήρως εντός της φορμόλης απίθανων ιδεολογημάτων παλαιοαναρχικού τύπου, τροφοδοτούν αντιλήψεις ήσσονος προσπάθειας και χαβαλέ και καταλήψεων κοινωνικών δωρεών αναγκάζοντας την κοινωνία να παρακολουθεί με δέος αλλά και ψόφο.
Γιώργο αυτό πράγματι φοβάται αλλά και εμφανίζεται να επιζητά η κοινωνία: Άλλαξε τα όλα γιατί ο 21ος αιώνας δεν πρέπει να γίνει 20ος . Αν όμως είναι σχέδιο να γίνει, τότε, θα επιβιώσουν οι λαοί που είναι δημιουργικοί και όχι παθητικοί καταναλωτές προϊόντων και ιδεών, και ιστορίας.
Κατά τούτο καλό μας έκαμαν οι «σύμμαχοι» Γότθοι, να μας πουν δηλαδή «εσείς τι κάνετε που να δείχνει ότι αξίζει να λέγεστε συμπολίτες του Περικλή»;
Επειδή τα μέχρι σήμερα μέτρα είναι πολύ σκληρά αν δεν ακολουθήσει και η αναδημιουργία τότε η οργή θα γίνει ποτάμι …
ΙΦ050310