Επιχείρηση εθνικής υπερηφάνειας
Του Κωστα Ιορδανιδη
Μία ενορχηστρωμένη εκστρατεία που έχει ως στόχο να μετασχηματίσει τους οικονομικώς πληττόμενους Ελληνες σε όντα «εθνικώς υπερήφανα» βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και λίγες μέρες, δημιουργώντας περίσκεψη και αμηχανία.
Η επιχείρηση άρχισε με την πρώτη συνάντηση του 2011 στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου εδόθη το έναυσμα του αγώνα για τη θέσπιση ευρωομολόγου, προκειμένου να σωθεί μαζί με την Ελλάδα και το ευρωπαϊκό σύστημα στο σύνολό του.
Συνεχίσθηκε με την ομιλία του κ. Γιώργου Παπανδρέου στο Ερζερούμ, στα βάθη της Ανατολίας, όπου, ενώπιον περίπου 160 πρέσβεων της Τουρκίας, ο Ελληνας πρωθυπουργός κατήγγειλε τις παραβιάσεις του εθνικού εναερίου χώρου και τις υπερπτήσεις των τουρκικών μαχητικών στα ανατολικά νησιά του Αιγαίου.
Δύο άλλες εξελίξεις εξυπηρετικές του ιδίου στόχου σημειώθηκαν χθες. Η πρώτη αφορά την ανακοίνωση πραγματοποιήσεως κοινού υπουργικού συμβουλίου Ελλάδος - Ισραήλ, κατά το οποίο θα συζητηθούν, μεταξύ άλλων, και θέματα συνεργασίας στον τομέα της ενεργείας – κάτι ανάλογο ενδεχομένως με τη συμφωνία που έχουν συνάψει ήδη η Κυπριακή Δημοκρατία με το Ισραήλ.
Η δεύτερη αφορά την ανακοινωθείσα απόφαση του πρωθυπουργού να παρέμβει στην εκκρεμή διαφορά μεταξύ Γερμανίας και Ιταλίας, σχετικά με το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων και πιο συγκεκριμένα των αξιώσεων που έχουν εγείρει οι συγγενείς των θυμάτων της σφαγής του Διστόμου από τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις, στις 10 Ιουνίου 1944.
Δεν υπάρχει πολίτης της χώρας αυτής που να μη συμφωνεί επί της ουσίας με τις προαναφερθείσες τέσσερις παρεμβάσεις του κ. Παπανδρέου. Το ερώτημα είναι εάν έχει προηγηθεί σοβαρή προεργασία –θα μας διαβεβαιώσουν, φυσικά, ότι έχει υπάρξει– και κυρίως εάν στην παρούσα συγκυρία μπορεί να είναι παραγωγική η έγερση θεμάτων με προφανείς σοβαρότατες διεθνείς προεκτάσεις.
Οι πάντες αντιλαμβανόμεθα –δίχως βεβαίως να συμπάσχουμε– την αμηχανία του κ. Παπανδρέου, που αναγκάζεται να αποδομήσει με τον πλέον βίαιο τρόπο το δημιούργημα του ΠΑΣΟΚ και του πατρός του. Είναι επίσης προφανές ότι με την εκστρατεία τονώσεως της «εθνικής υπερηφάνειας» επαναφέρει –διαφοροποιημένη φυσικά από τον χρόνο– τη ρητορεία και την πρακτική του Ανδρέα Παπανδρέου, σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Ας ευχηθούμε ότι δεν θα οδηγηθούμε άνευ λόγου σε επικίνδυνες περιπλοκές.