Αυτοί που πήραν τα βουνά
Tης Mαριαννας Tζιαντζη(Καθημερινή)
Πρωταγωνιστές στη νέα εβδομαδιαία εκπομπή της ΕΤ1 «Αυτοί που πήραν τα βουνά» είναι κάποιοι πρώην αστοί (με τη δημογραφική έννοια του όρου) που έριξαν μαύρη πέτρα στην πόλη κι εγκαταστάθηκαν στην ύπαιθρο, στην επαρχία, όχι ύστερα από μετάθεση ή μετάταξη, αλλά γιατί οι ίδιοι το επέλεξαν, το σχεδίασαν, το προγραμμάτισαν.
Οικογένειες, παρέες και ελεύθεροι σκοπευτές είναι αυτοί που άλλαξαν σελίδα στη ζωή τους. Ανθρωποι μορφωμένοι, «ψαγμένοι», με καριέρα στην πόλη, με πλούσια κοινωνική ζωή και με επαγγελματικές ευκαιρίες, δεν έφυγαν διωγμένοι από την κρίση, αλλά ζητώντας μια άλλη ποιότητα ζωής. Σε κάθε επεισόδιο, η εκπομπή ταξιδεύει στον τόπο της μετεγκατάστασης των «πρωταγωνιστών» της που μιλούν για την απόφασή τους, για τη νέα τους ζωή και τη νέα επαγγελματική τους δραστηριότητα. Καστοριά, Ηλεία (κοντά στο θρυλικό δάσος της Φολόης), βόρεια Εύβοια, Αρκαδία είναι μερικές από τις νέες εστίες που έχουν παρουσιαστεί στην εκπομπή και οι οποίες δεν είναι πάντα ο τόπος καταγωγής αυτών «που πήραν τα βουνά». Τόποι παραμυθένιοι ή μάλλον που έγιναν παραμυθένιοι χάρη στη σκληρή και μεθοδική δουλειά των χθεσινών παιδιών της πόλης.
Κάποιοι ασχολούνται με βιολογικές καλλιέργειες (λάδι, κρασί), άλλος με την ξυλογλυπτική, άλλος έγινε «ερασιτέχνης ξενοδόχος». Στην εκπομπή μιλούν και αυτόχθονες που περιγράφουν το πώς είδαν την ειρηνική, δημιουργική εισβολή των Αθηναίων, οι οποίοι επίσης περιγράφουν με χιούμορ όχι μόνο τις «επιτυχίες» τους, αλλά και τις δυσκολίες που συνάντησαν και συναντούν, τις γκάφες που έκαναν.
Εύκολα μπορεί να τους ζηλέψει κανείς, αν και δεν ζουν στη χώρα των Μακάρων: δεν είναι ούτε νεο-χίπηδες ούτε νέοι Ροβινσώνες, αλλά άνθρωποι που έκαναν μια συνειδητή στροφή.
Την εκπομπή παρουσιάζει η συνάδελφος στην «Κ» Γιούλη Επτακοίλη, ενώ η σκηνοθεσία είναι της Πηνελόπης Κροντηροπούλου. Ο τηλεθεατής απολαμβάνει τις ομορφιές της ελληνικής γης και επίσης γνωρίζει ανθρώπους με τους οποίους δεν διασταυρώνεται συχνά στην καθημερινή ζωή και ίσως αναρωτιέται αν ο ίδιος θα έκανε ένα παρόμοιο βήμα.
Οι «νεο-αγρότες» της εκπομπής δεν εγκατέλειψαν την πόλη διωγμένοι από την οικονομική κρίση, δεν είναι το ακριβές αντίστοιχο των «neoruraux», όπως χαρακτηρίζονται, στον γαλλικό Τύπο. Πολλοί από τους τελευταίους είναι εξαθλιωμένοι προλετάριοι της πόλης και σήμερα ζουν ακόμα και σε τσαντίρια μες στα δάση ή σε καταυλισμούς με τροχόσπιτα σαν και αυτούς των Ρομ που απέλασε ο Σαρκοζί.
Και στην Ελλάδα πιθανόν η κρίση να προκαλέσει μια βεβιασμένη «αστική έξοδο», που όμως δεν θα είναι συγκρίσιμη με τη μεγάλη αγροτική έξοδο, με το μεταπολεμικό κύμα της εσωτερικής μετανάστευσης Όμως μια τέτοια φυγή προς το χωριό δεν θα είναι ένα ταξίδι με βάρκα την ελπίδα, αλλά την απελπισία.

Είναι ζήτημα χρόνου ο "εμπλουτισμός" της υπαίθρου από τους αστούς που θα επανατοποθετηθούν απέναντι στη ζωή!!Δεν έχουν ηττηθεί, δεν έρχονται σαν ικέτες. Είναι όμως κάποιες στιγμές στην ιστορία και την προσωπική ζωή του καθενός από εμάς, που ένας καταλύτης επιταχύνει υποσυνείδητες αντιλήψεις και επιθυμίες.(Ήδη καταγράφεται σχετική ροή.)

Το νόστιμον ήμαρ δεν εγκαταλείπει κανέναν και αυτό φαίνεται σε πολλές εκδηλώσεις και της ζωής αλλά και της "αναχώρησης".

Καλώς να ορίσουν και να διεκδικήσουν ισότιμα την συμμετοχή τους στην λειτουργία των ιδιαίτερων πατρίδων τους γιατί η......... οξυγόνωση είναι ζωή...

ΙΦ