Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

Οι χειροκροτητές της ανομίας

Ξεχείλωσαν πάλι οι αριστερές αναλογίες. Αυτή τη φορά για το θέμα της Κερατέας. Ανασκαλεύτηκαν μνήμες της Λωρίδας της Γάζας. Ακούστηκαν διάφορα περί κατεχομένων. Αλλοι συνέκριναν τις συγκρούσεις στην Κερατέα με όσα συμβαίνουν στην πλατεία Ταχρίρ του Καΐρου και οσονούπω θα προκύψουν από τα γεροντοπαλίκαρα της μεταπολίτευσης που θα συνθηματολογούν «Βιετνάμ, Κερατέα, Παλαιστίνη, ΧΥΤY δεν πρόκειται να γίνει».
Υπάρχει όμως μια μικρή διαφορά μεταξύ Κερατέας και Γάζας, που οι αριστεροί κάθε απόχρωσης μονίμως αποσιωπούν. Δεν αναφερόμαστε μόνο στην κατοχή από ένα ξένο έθνος, αλλά στο γεγονός ότι οι κάτοικοι της Παλαιστίνης δεν συμμετέχουν στο Κοινοβούλιο του Ισραήλ για να αντιπαλέψουν δημοκρατικά τις απόψεις τους και στο τέλος να αποδεχθούν τα όποια αποτελέσματα της διαδικασίας. Επίσης, στο Κάιρο δεν υπάρχει Συμβούλιο της Επικρατείας για να προσφύγουν με δημοκρατικό τρόπο οι κάτοικοι κατά του καθεστώτος. Υπάρχει δικτατορία.
Στην Ελλάδα, οι κάτοικοι της Κερατέας και των άλλων περιοχών εξήντλησαν τα δημοκρατικά μέσα και αρνούνται τον δημοκρατικό κανόνα. Προσέφυγαν πολλάκις στο Συμβούλιο της Επικρατείας και αυτό, παρ’ όλο που δεν φημίζεται για οικοκτονικές διαθέσεις, έδωσε το πράσινο φως να προχωρήσουν τα έργα.

Οι κάτοικοι της Κερατέας μπορούν να διαφωνούν με την απόφαση. Εχουν κάθε δικαίωμα. Μπορούν ακόμη και να την υβρίζουν. Κι αυτό δικαίωμά τους, είναι. Δεν μπορούν, όμως, παρά να την εφαρμόσουν.
Ο σεβασμός στον δημοκρατικό κανόνα λέει ότι μπορείς να διαφωνείς με τους νόμους, μπορείς να τούς χαρακτηρίζεις όπως θες, αλλά δεν μπορείς να τους καταλύεις με οδοφράγματα και εμπρησμούς.
Αφορμή για την τελευταία ανάφλεξη ήταν η έρευνα των αστυνομικών στα σπίτια κάποιων υπόπτων για εμπρησμούς, εμπρησμοί που είναι σύνηθες φαινόμενο στην περιοχή. Δεν γνωρίζουμε με ποια στοιχεία ο εισαγγελέας εξέδωσε το ένταλμα ερεύνης, αυτό που ξέρουμε είναι ότι η διαδικασία έγινε νομότυπα. Αν τα στοιχεία ήταν ψευδή ή ανακριβή υπάρχουν τα δικαστήρια να το κρίνουν. Το σίγουρο είναι ότι οι τακτικές φαρ-ουέστ, όπου οι κάτοικοι μαζεύονται έξω από τα αστυνομικά τμήματα για να απελευθερώσουν ή να λιντσάρουν κάποιους κρατούμενους πρέπει να παταχθούν με τον πιο άμεσο τρόπο. Τα εντάλματα έρευνας ή σύλληψης δεν βγαίνουν ύστερα από λαϊκές συνελεύσεις· υπάρχουν κανόνες δικαίου και μέρος αυτών των κανόνων είναι η προσβολή τους διά της δικαστικής οδού.
Αυτό όμως που αναδεικνύεται και στην υπόθεση της Κερατέας είναι ο ευρύτερος κύκλος των χειροκροτητών κάθε ανομίας σ’ αυτόν τον τόπο. Πέρα από το ΚΚΕ που θέλει να γκρεμίσει τον παγκόσμιο καπιταλισμό διά της ανυπακοής στην Ελλάδα, υπάρχουν κι όλα εκείνα τα τζάνκια της μεταπολίτευσης που φτιάχνονται με όρους όπως «αντίσταση», «ωμή αστυνομική καταστολή», «χούντα», «κατοχή» κ.λπ. Αυτός ο κύκλος των χειροκροτητών κάθε ανομίας, που λειτουργούν όπως οι χρήσιμοι ηλίθιοι της ΕΣΣΔ κατά τον Ψυχρό Πόλεμο, θα πουν τα πάντα για έχουν τη δόση τους. Ξεχνούν όμως ότι η ανομία χτυπά και την πόρτα τους. Αν οι νόμοι και οι αποφάσεις των δικαστηρίων δεν εφαρμόζονται κάπου -ας μην γελιόμαστε- δεν πρόκειται να εφαρμοστούν παντού. Και τότε θα ισχύσει ο υπέρτατος νόμος της ζούγκλας...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου