Ίδια έσοδα.
Αυτό μόνο μπορεί να σώσει τους ΟΤΑ στην εποχή του μνημονίου.
Πολύ περισσότερο όταν μιλούμε για την Κίσαμο της μη εισέτι διαύγειας.
Έχει τόσους τελικούς προορισμούς. Έχει τόσους φυσικούς πόρους σε πλήρη, όμως, αποδοτική αδράνεια.
Είναι ο ορισμός της απαξίας των πόρων.
Έχω δεν σημαίνει ότι κατέχω.
Και φαίνεται : Αποσπασματικές και κατακερματισμένες πολιτικές μη εξυπηρέτησης των δημοτικών πραγμάτων έχουν ως αποτέλεσμα το μη αποτέλεσμα.
Όταν η εκλογή κρίνεται στην προσωπική επαφή και όχι στην, πολιτική περί των πραγμάτων άποψη, τότε το μειονέκτημα είναι προφανές.
Τελειώνει ο Μάρτης και δεν υπάρχει καμία απόφαση για το τι θα γίνει με τον Μπάλλο με τα Φαλάσαρνα, με το Λαφονήσι και με τους υπόλοιπους χώρους αναψυχής του Δήμου. (τουλάχιστον αναρτημένη για να έχει ισχύ)
Το λιμάνι χώρος υπαίθριας έκθεσης οικοδομικών υλικών και υλικών οδοστρωσίας κάποιου εργολάβου, ποιος να θυμάται την πρόταση για επένδυση σε χώρους αποθηκεύσεων..
Διατηρητέα που χάσκουν ετοιμόρροπα (βλέπε Ν.Ο) παρά τις.... αντιπαραθέσεις του παρελθόντος.
Διαφήμιση πουθενά εκτός ίσως του καρναβαλιού και αυτό όμως εσωτερικής εμβέλειας.
Τι και αν έχει ο τόπος; Καρπώνομαι την υπεραξία τους για λογαριασμό του τόπου;
Και δυστυχώς (ή ευτυχώς) αποστάθηκαν και οι φωτογράφοι των ασχημιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου