Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Δευτέρα, κοντή γιορτή για το πολιτικό προσωπικό των Χανίων.
Οι λόγοι τιμής και οι όρκοι των αγωνιστών πολιτικών των Χανίων, ήλθε η ώρα να ενσαρκωθούν.(;;;)
"Θα είμαστε κότες"... κλπ από τον έχοντα λιγότερα να χάσει.
Όταν κανείς πορεύεται σε μια διαπραγμάτευση με όρους ήττας αυτά και άλλα τον περιμένουν.
Κόντρα στον ορθολογισμό αντιπαρέτασε ο νομός.... τον επίτιμο!!!!
Απέναντι στην ορθότητα αντιπαραθέτει το..... θυμικό.
Αν αυτοί είναι όροι διεξαγωγής πολιτικού αγώνα, να γιατί μόνο ήττες έχει το μέλλον.
Όταν ο νομός περικλείει μόνο την άρνηση και την απαγόρευση και τον λαϊκισμό των προυχόντων, αυτές και όχι μόνο, θα είναι οι συνέπειες.
Όταν τα προσωπικά συμφέροντα γίνονται δημόσιες διαδικασίες τότε οι θεσμοί δεν μετρούν.
Και αφού μια συντεχνία, η οποιαδήποτε, ποδηγετεί τον τόπο τότε μοιραίοι και άβουλοι...
Αν από την αρχή το θέμα έμπαινε στη βάση της διαπραγμάτευσης δούναι και λαβείν, θα ήταν τα πράγματα διαφορετικά.
Αλλά εμείς, ή μάλλον κανείς τους δεν πήγε κόντρα στο ρεύμα.
Για τα ψηφαλάκια.
Κανείς δεν θεωρεί ότι το νησί αυτό πρέπει να έχει πρωτεύουσα και μάλιστα ισχυρή.
Και ας έχει και μια ιστορική πρωτεύουσα.
Να επιδιώξει ο τόπος την ανάπτυξη του σε έργα και υποδομές και επενδύσεις.
Φυγή προς τα εμπρός είναι το δάκρυ για το χαμένο Εφετείο.
Υπάρχει βέβαια και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

ΥΓ: Αλήθεια τον κ, Μαρκογιαννάκη ποιος τον ακολουθεί ως αναπληρωματικός;;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου