Συνυπευθυνότητα παντού.
Νομικά αυτό λέγεται αστική ευθύνη. Ένας τομέας εντελώς υποβαθμισμένος σε αυτό που αποκαλούμε Ελλάδα.
Όλοι τα κάνουν όλα και όταν κάνουν λάθη, παραλήψεις,ζημίες, και αστοχίες και προκαλούν θύματα και δεν τρέχει και τίποτα.
Με μια συγγνώμη με μια διαμεσολάβηση με ένα "έφαγε απου έφαγε" καθαρίζουν όλοι:
Δεν πληρώνεις,ή, κλέβεις φόρους; Διαπόμπευση.
Δεν παίρνεις απόδειξη; Πρόστιμο.
Ρυπαίνεις;Και πληρώνεις και απορρυπαίνεις..
Ο γιατρός,ο δικηγόρος, ο φαρμακοποιός, ο μηχανικός, ο λογιστής, ο μπογιατζής, ο οδηγός, ο υπάλληλος, ο κατασκευαστής,ο υδραυλικός, ο ξενοδόχος ο πράκτορας κοκ, στο απυρόβλητο για τα λάθη τους και τα.. "λάθη τους".
Σε μια χώρα μη ευθύνης η αξιοπιστία είναι το ελάχιστο δεδομένο.
Χωρίς αξιοπιστία όμως δεν υπάρχει και αυτοεκτίμηση. Και εκεί εμφανίζεται η πελατειακή σχέση.
οεδ, που λέγαμε έφηβοι.