Αγαπητέ μου Τίνο....!
Μαθαίνω ότι η επίθεση των Δαρδανελίων επροκάλεσε αγωνία στην Ελλάδα... Δεν θα ήταν δύσκολο, με λίγη καλή θέληση να πεισθεί η κοινή γνώμη ότι μόνο αν η Κωνσταντινούπολη παραμείνει στα χέρια των Τούρκων θα μπορούσε να είναι χρήσιμη στην Ελλάδα. Οι Τούρκοι μπορούν ακόμα, κατά πάσα πιθανότητα, να υπερασπίσουν τα δαρδανέλια, εάν η Ελλάδα αρνιόταν την άμεση ή έμμεση βοήθεια στους επιτιθέμενους. Σου εφιστώ την προσοχή σου, δια το συμφέρον της χώρας σου,και δια την ατομική σου ευτυχία, η οποία είναι συαναρτημένη με της αδελφής μου, στο ότι δεν πρέπει να παρασυρθείς σε περιπέτεια....
Γουλιέλμος της Γερμανίας.

...Ο Βενιζέλος τέλειωσε την ανάγνωση. Τα μάτια του Κωνσταντίνου ήταν δακρυσμένα. Η φωνή του πνίγεται από την μεγάλη συγκίνηση. Και έχοντας πεισθεί (ο Κωνσταντίνος) και είχε δώσει και την ευχή:
Εμπρός λοιπόν. Με τη βοήθεια του Θεού.
Ενώ αναχωρεί ο Βενιζέλος ορμά ο Ι.Μεταξάς και :Θεωρώ ολέθρια την συμμετοχή της Ελλάδας και αν, πραγματοποιηθεί, παραιτούμαι.
Ο Διχασμός σε πλήρη εξέλιξη.
Το σύστημα αποσιωπά την δραματική παρέμβαση ή μάλλον τις συνεχείς αντιβενιζελικές ραδιουργίες του Ι Μεταξά.
Μας έχουν πείσει, τα παράκεντρα της ιστορίας ότι, ο Μεταξάς ασχολήθηκε μόνο με τις χορηγίες ρετσινόλαδου σε κομμουνιστές. Έντεχνα αποσιωπούν την Ανθελληνική και προδοτική στάση του κατά τους Βαλκανικούς πολέμους και τον διχασμό και το 22.
Ο Μεταξάς θέλουν να πιστέψουμε ότι έδρασε μόνο και αποκλειστικά κατά των αριστερών.
Σαν φιλογερμανός και βασιλικός και αντιβενιζελικός θα έλεγε Ναι το 1940.
Το "Όχι" το είπε ο Βενιζελικός κόσμος που εκπαιδευμένος από τον Λευτέρη του, ήξερε ότι αυτοί που κρύβονταν στα υπασπιστήρια της ιστορίας και κρυφάκουγαν τα δόγματα της, τελικά θα υπερέβαιναν τον εαυτό τους ή θα εξαφανίζονταν.

Κάθε ομοιότητα με τα γεγονότα των ημερών ΔΕΝ είναι φάρσα.Είναι τραγωδία.