Και μέσα στην αναμπουμπούλα...

Οι Δήμοι και οι Δήμαρχοι και οι λοιποί εταίροι της αυτόνομης λογικής των ΟΤΑ, ρίχνουν την όλη αβελτηρία τους στην κεντρική αυτοδιοίκηση.
Και ο χρόνος τρέχει και προσπάθεια καμία, πέραν τον καθημερινών... Ο κόσμος όμως έχει προβλήματα.
Θέλει,χρειάζεται, καθοδήγηση, έχει ανάγκη συνδρομής στην παραγωγική του λειτουργία.
Τα προϊόντα του,θύματα κακοδιαχείρισης και κακής υποστήριξης, καταστρέφονται και μένει η πίκρα του αδιάφορου κράτους και της ανύπαρκτης αυτοδιοίκησης ως μοχλού ανάπτυξης.
Μια αναπτυξιακή ιδέα που να υποστηρίζει την παραγωγή, και όχι μόνο τις υπηρεσίες, δεν έχει ακουστεί.
Μια κίνηση που να ζωοδοτεί την δύναμη της νεολαίας έξω από τις καφέ... και να δίδει όραμα, απέναντι στα ξεφτίδια των συνεταιρισμών κλπ δεν έχει εισφερθεί...
Μια εικόνα εκκίνησης κόντρα στην κεντρικώς προβαλλόμενη παρακμή;
Τίποτα.
Και το γαμώτο είναι, ότι είχε προβλεφθεί, αν εξαιρέσει κάποιος τις προβλέψεις για ένα ,δυο Δημάρχους.
Οι λαϊκές επιλογές, Αντώνη, είναι για τα παιδικά αμερικάνικα παραμύθια.....
Ασφαλώς είναι λιγότερο επικίνδυνες από τις επιλογές ασυγκράτητου λαϊκισμού,ασφαλώς.
Αλλά τελικά είναι όψεις του ίδιου νομίσματος. Σαν του Ευρώ μήπως;
Η σκούπα της ανανέωσης έρχεται και εδώ,όσο και αν τα φερέφωνα θορυβούν...