Ψάχναμε τα μυστικά του περάσματα ..ψάχναμε το μεγαλείο του..χωρίς τη βουή του κόσμου ..
Μια βουή μόνο αντηχούσε..
Οι νεράιδες που πλένονταν στα Κεφαλοβρύσια τραγουδώντας..Τι και αν βρέξαμε την ύπαρξη μας..σε νάματα ήταν..
Τι και αν τρέχαμε με το χρόνο εχθρό μας...ξεχαστήκαμε χαζεύοντας το μέγεθος..
Εμείς έχουμε καταλάβει τίποτα ...; Ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια... στα χρόνια τα ύστερα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου