Κυριακή 29 Αυγούστου 2010




(φωτογραφίες της Ελευθεροτυπίας)
Από το 1964 η λίμνη και το δάσος της Πρέβελη ανήκουν σε ιδιώτες!
(Ποιός ήταν Κρητικάρχης τότε;)
Η λίμνη και το δάσος της Πρέβελη ανήκουν σε ιδιώτες! Σε δύο αδέλφια με καταγωγή από το Χρωμοναστήρι, κοντά στην πόλη του Ρεθύμνου, τα οποία ζουν στην Αθήνα.
Η έκταση αυτή ανήκε στον πατέρα τους Αλκιβιάδη (Αλκή) Κοτζαμπασάκη ή Κοτζάμπαση, ο οποίος την αγόρασε το 1964 από τη Μονή Πρέβελη ύστερα από πλειοδοτικό διαγωνισμό.
Αυτό επιβεβαιώνεται από το μοναστήρι αλλά και από δικηγόρο του Ρεθύμνου, σε μια παλιά επιστολή του προς τον τοπικό τύπο, με αφορμή μια άλλη ιδιοκτησία του Α. Κοτζάμπαση, ενετικής εποχής. Η παρόχθια έκταση των 50 στρεμμάτων που κάηκε, ήταν κάποτε καλλιεργήσιμη και πολύ εύφορη. Στα σημεία που δεν υπήρχαν φοίνικες και αργότερα αναπτύχθηκαν θάμνοι, υπήρχαν κήποι με λαχανικά που καλλιεργούσαν οι καλόγεροι για τις ανάγκες τους. Ακόμα και σήμερα σώζονται χαλάσματα μικρών οικίσκων κοντά στα βράχια , όπου έμεναν πολλές φορές για να φροντίζουν τα περιβόλια.
Το 1964, το μοναστήρι πούλησε την έκταση στον Αλκιβιάδη Κοτζάμπαση, ο οποίος ήταν ευκατάστατος, ασχολούνταν με το χρηματιστήριο και τα ακίνητα και είχε αγοράσει επίσης στο Χρωμοναστήρι ένα ενετικό κτίσμα, τη Villa Claudio, την οποία στη συνέχεια δώρησε στην κοινότητα. Το κτίριο επισκευάστηκε, παραχωρήθηκε στο στρατό και σήμερα στεγάζει πολεμικό μουσείο.
«Η πώληση έγινε χωρίς τη θέληση των πατέρων, αλλά ασκήθηκαν πιέσεις», ανέφερε στην «Κ.Ε.» ο μοναχός Πρόδρομος. Δεν είναι γνωστό τι σχέδια είχε για την Πρέβελη ο Αλκής Κοτζάμπασης, που δεν ζει πια. Ισως ήθελε να την αξιοποιήσει τουριστικά, αλλά στη συνέχεια δεν πήρε άδεια. Πάντως, οι τίτλοι ιδιοκτησίας υπάρχουν, σύμφωνα με το δικηγόρο Ιωάννη Καλλέργη, στο υποθηκοφυλακείο.
Τουριστική ανάπτυξη
Το φοινικόδασος δέχεται καθημερινά τους καλοκαιρινούς μήνες περίπου 500 επισκέπτες, οι οποίοι φτάνουν είτε με τα πόδια από το μονοπάτι είτε με καραβάκια από τον Πλακιά. Λόγω του μεγάλου τουριστικού ενδιαφέροντος, αναπόφευκτα άρχισαν να αναπτύσσονται και οικονομικά συμφέροντα, συχνά στο περιθώριο του νόμου και με την ανοχή κρατικών υπαλλήλων. Στην παραλία , κάτω από τα αλμυρίκια , τοποθετήθηκαν δεκάδες ξαπλώστρες. Μετρήσαμε πάνω από 15 θαλάσσια ποδήλατα τα οποία χρησιμοποιούνται για «βόλτα» μέσα στο ποτάμι.
Συχνά δημιουργούνται φασαρίες για την εκμετάλλευση της τουριστικής κίνησης και πριν μερικά χρόνια, λόγω ανταγωνισμών, είχαν πυρποληθεί μερικά θαλάσσια ποδήλατα και τα απομεινάρια τους θάφτηκαν όπως όπως μέσα στο δάσος. Η παρουσία των υπηρεσιακών υπαλλήλων που θα ασκούσαν έλεγχο στην ασυδοσία ήταν πενιχρή όλα αυτά τα χρόνια. Η έλλειψη στοιχειώδους διαχείρισης, ήταν επίσης η αιτία της παρουσίας δεκάδων ή και εκατοντάδων σκηνιτών που έμεναν εκεί για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Στις 3 Αυγούστου, έγινε μια μεγάλη επιχείρηση της αστυνομίας που ξήλωσε περίπου 50 σκηνές όπου έμεναν 100-120 άτομα, τα οποία εκδιώχθηκαν.
Α. ΠΑΠΠΑ.
Πόσες άραγε ομοιότητες υπάρχουν στο κείμενο αυτό με την ασυδοσία στο Λαφονήσι το Κεδροδάσος τον Μπάλλο τα Δώματα τον Άγ. Αντώνιο τον Αγ. Παύλο τα Γλυκά Νερά κοκ.
Πότε άραγε θα επιβληθεί το κράτος πάνω σε μειοψηφίες που όμως έχουν φωνή και προβολή και δίκιο επι του κοινόχρηστου χώρου......
ΙΦ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου