Τρίτη 24 Αυγούστου 2010

Η αυταπάτη των κεκτημένων
Παντελής Καψής

Κυριακή 22 Αυγούστου 2010
ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ένας ξένος αρχιτέκτονας, ο Χοσέ Αθεμπίγιο, για να μας πει το αυτονόητο. Οτι δηλαδή δεν είναι δυνατόν να κάνουμε ολόκληρο το Ελληνικό πάρκο. ΑΝ το κάναμε, θα ήταν το μεγαλύτερο πάρκο στον κόσμο, υπερδιπλάσιο από το Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης, εξωφρενικά ακριβό για να συντηρηθεί και με αμφίβολη κοινωνική χρησιμότητα. ΑΝ κανείς αμφιβάλλει για το τελευταίο, αρκεί να δει το παράδειγμα του Υμηττού. Πρόκειται για το μεγαλύτερο φυσικό πάρκο, σε απόσταση λεπτών από τη μισή Αθήνα και μόνο ορισμένες Κυριακές τον χρόνο φιλοξενεί σχετικά ικανοποιητικό αριθμό επισκεπτών. ΜΙΑ και μιλάμε για τον Υμηττό βέβαια, το πραγματικό σκάνδαλο είναι ότι σιγά-σιγά όλο και κάποιο κορφοβούνι του χτίζεται. Γι΄ αυτό όμως δεν είδαμε κανέναν δήμαρχο να κάνει απεργία πείνας. Εχουν την τάση, βλέπετε, να τα βάζουν με το κράτος και σπανίως με τα συμφέροντα ιδιωτών- ιδίως αν ψηφίζουν. Το Ελληνικό φυσικά δεν είναι το μόνο παράδειγμα άρνησης της πραγματικότητας. Πριν από λίγες ημέρες η υπουργός Παιδείας, μέσα σε κλίμα γενικής συναίνεσης, ανακοίνωσε ότι μειώνει τις απουσίες για την τελευταία τάξη του Λυκείου έτσι ώστε να σταματήσει το αποκαρδιωτικό φαινόμενο των έρημων αιθουσών όσο πλησιάζουν οι Πανελλαδικές. ΑΛΛΑ βέβαια οι μαθητές πολύ καλά κάνουν και δεν πάνε σχολείο. Αφού το μέλλον τους εξαρτάται από το φροντιστήριο, γιατί να τους ταλαιπωρούμε με άχρηστες παρουσίες; ΣΕ κάθε περίπτωση, αν για οποιονδήποτε λόγο έχει αχρηστευτεί το σχολείο- είτε επειδή αδιαφορούν οι καθηγητές είτε επειδή οι μαθητές απαξιώνουν ό,τι τους παρέχεται δωρεάν- πιστεύει κανείς ότι η κατάσταση διορθώνεται με μια διοικητική απόφαση; ΤΟ αποκορύφωμα ωστόσο αυτής της λογικής μπορεί να το δει κανείς στην προσφυγή νομικών και συνδικαλιστών στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του μνημονίου. Ορισμένα ζητήματα είναι προφανώς νομικά- για παράδειγμα, αν απαιτείται πλειοψηφία 150 ή 180 βουλευτών για την ψήφισή τους. ΤΑ περισσότερα ωστόσο αφορούν τελικώς τον δίκαιο ή άδικο χαρακτήρα των μέτρων και την προστασία του επιπέδου ζωής των υπαλλήλων του Δημοσίου και των συνταξιούχων. ΘΑ περίμενε κανείς ότι αυτά είναι κατ΄ εξοχήν πολιτικά ερωτήματα που δεν λύνονται με τους νόμους. Οτι όπως δεν θα γίνουμε πλουσιότεροι ως χώρα αν τα δικαστήρια εκδώσουν μια απόφαση ότι διπλασιάζονται όλες οι αμοιβές, έτσι και η προστασία των συντάξεων με τον νόμο θα είναι γράμμα κενό αν οδηγηθούμε στη χρεοκοπία. Ο Κέινς επισήμανε πρώτος την «αυταπάτη του χρήματος». Την αντίσταση δηλαδή όλων μας σε μια μείωση των ονομαστικών μισθών την ώρα που μπορεί να χάνουμε πολύ περισσότερα σε πραγματικές τιμές από την αύξηση π.χ. του πληθωρισμού. ΣΤΗχώρα μας η αυταπάτη του χρήματος θα μπορούσε να είναι και η αυταπάτη των κεκτημένων. kapsis@dolnet.gr
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου