Το πείραμα απέτυχε;

Το πείραμα της αποκέντρωσης, κατ΄εξοχήν στρατήγημα της δικιάς μας γενιάς και αριστεροσύνης, μας τελειώνει.
Το κράτος όπως απλώθηκε με υπηρεσίες σε κάθε πόλη και χωριό με συνέπεια την γιγάντωση της πελατειακής λογικής και του κατ΄οίκον βολέματος του κάθε συνέλληνος, μετρά το υπόλοιπο του.
Περάσαμε από το στεγνό κράτος της δεξιάς στο χηλοειδές κράτος του ΠΑΣΟΚ. Λες και δεν υπήρχε μέσος όρος.
Τώρα το κράτος πρέπει να συσπειρωθεί, να αποπροσωποποιηθεί, να περιστείλει τις δαπάνες του, να αυξήσει τα έσοδα του, τα πραγματικά, και όχι τα "βεβαιωμένα",να αυξήσει την αυστηρότητα του και την αντικειμενικότητα του, να αφήσει την πολιτική και τους πολιτικαντισμούς για άλλους, να ξαναδεί τα ασυμβίβαστα και ασφαλώς την επιστημονική άποψη να μην την παζαρεύει με κανένα.
Καλός έφορος ήταν ο χαμηλών... εκτιμήσεων...
Καλός υπάλληλος ήταν ο προσπεράσιμος και ο δεκτικός νουθεσιών.
Καλός αστυνόμος εκείνος που δεν έβλεπε, καλός πολεοδομικός αυτός που δεν αντιλαμβανόταν γύρω του, καλός δασικός αυτός που απ έστρεφε το κεφάλι από τον εκχερσωτή, κοκ...
Αν και όλα τα άλλα δεν εκλείψουν, εμείς θα συγκλίνουμε με την ανατολή και όχι βέβαια με την Ευρώπη.
Δύση σημαίνει τάξη, μέτρο,λογισμός και υπολογισμός, και συναίσθημα υπό καθεστώς έλλειψης.
Αντέχουμε;
Ο γέρο Καραμανλής μας διαβεβαίωνε ότι " ανήκουμε στην δύση" και ο Μίκης μας τόνιζε "ή αυτός ή τα τανκς".
Πάντως αλίμονο αν βγούμε από την κρίση ίδιοι. Θα ξαναγλιστρήσουμε και τότε δεν θα βρεθεί κουζουλός για να μας σύρει