Αρχή άνδρα δείκνυσι ….  

Η αξία και η σοφία του αρχαίου γνωμικού είναι αναμφισβήτητη.

Όσοι  έχουν διατελέσει άρχοντες πρέπει να κριθούν και κρίνονται, από τα αποτελέσματα τους και λιγότερο, ευτυχώς ή δυστυχώς, από τις προθέσεις τους…

Ισχύει ασφαλώς για τους πάντες και για τους αεί υποψήφιους… πολύ περισσότερο για κείνους εξ’ αυτών που εμφανίζονται ως τιμητές.

Στους Νέους Ορίζοντες στο φύλλο της 7^ης Μαΐου  διαβάζει κάποιος αλληλογρονθοκοπούμενες  απόψεις αλλά και δεκάρικους λόγους αναμασήματα περί της κρίσης και των «Ριζοσπαστικών» λύσεων που κάποιοι διακρατούν ως δέλτους του Μωυσέως …

Να τα δούμε γρήγορα:

Μας λέει ο ΜΨ ότι  αυξήθηκε το Δημόσιο Χρέος. Η μαθηματική αλήθεια είναι άλλη: Ήταν περί τα 310 δις € τόσο πάνω κάτω είναι και τώρα. Αν για παράδειγμα μείνει πάλι 310 δις αλλά αυξηθεί το ΑΕΠ, όπως ήδη συμβαίνει, θα μειώνεται; Μα θα  πάει από το 180% στο 175%.Αλλά θα είναι 310 δις πάλι. Λοιπόν;

Θέλω να πω, πως τα παίγνια με τις στατιστικές αριθμοσειρές, δεν είναι για αναμασήματα αλλά για βαθειά κατανόηση.  «Οι αριθμοί ευημερούν αλλά οι άνθρωποι πένονται» και αυτό είναι μέγιστη μη αποκρυπτόμενη αλήθεια και όποιος την επισείει παραβιάζει ανοικτές θύρες μη έχοντας πρόταση παρά εξορκισμούς.

Και ως παράδειγμα ευημερίας παρουσιάζουν, ο ΜΨ και οι λοιποί ριζοσπάστες το 2009.

Τότε δεν ήταν που, πάλι ο αρχηγός των «ατάκτων», μιλούσε για την γενιά των 700;

Δεν ψάχνουμε για συνέπεια λόγων, αυτή έχει πάει περί πολλού. Αυτό που στιγματίζουμε είναι τους νέους μάγους, τις τραγικές, εθνικές και διεθνείς, πλάκες που υφίστανται, και τα παραμύθια που παπαγαλίζουν.

«Θα καταργούσαν τα μνημόνια με ένα νόμο και ένα άρθρο, Θα επανέφεραν τους απολυμένους και (Θα) τους, 13^ο& 14^ο μισθούς».

Φίλε ΜΨ όλοι οι Δημοκράτες πολιτικοί είναι αναλώσιμοι. Μη αναλώσιμοι είναι κάποιοι ισοβίως σωτήρες και ολίγη σχέση έχουν με την Δημοκρατία. Και θέλουμε ότι είναι να δώσουν να το δίδουν σε οκτώ χρόνια και μετά, την εργασιακή σύνταξη τους.

 Αν θέλετε ισόβιους Τσάβες… ξέρετε.

 Ένας λαός πρέπει και να θέλει να σωθεί. Πρέπει να αποβάλει τον θυμό, που κάποιοι βέβαια τον καλλιεργούν, και με ορθολογισμό να ψηφίσει κατά τις μεγάλες επιλογές της Χώρας:

Εντός Ευρώπης εντός  ΕΕ, εντός της ζώνης του € αναπροσαρμόζοντας στόχους και μεθόδους.

Τώρα για την Κίσαμο:  

Ο τόπος έφτιαξε και χρηματοδότησε κοινωνικές εταιρείες: ΑΝΕΤΕΚ και ΑΝΕΝ. 

«Προδόθηκε» από μέσα και στα πράγματα ήταν αυτοί που επανακάμπτουν ως «σωτήρες» και φωστήρες. Είναι σκληρό, ειναί η μόνη αλήθεια.(Η γνωστή ως παρέα- ομάδα  Κατσανεβάκη)

 Για  την «συμπλοκή» για την λιμνοδεξαμενή του Πλατάνου. Τελικά καταλάβαμε ποιοι ψήφισαν και ποιοι όχι για το υβριδικό έργο  ΑΠΕ. Πότε έγιναν οικολόγοι και πότε δασοφύλακες.  Καταλάβαμε ποιοι αναμασούν προτάσεις φορέων, δίκην νομοπαρασκευαστών, επισήμως όμως κατατεθειμένων απο καιρό  στην πολιτεία, και  ποιος μεταδίδει ημιμάθεια, ποπουλιστική!!.

Η αλήθεια για το έργο είναι άλλη:

α) Το έργο το σαμποτάρει η «μαφία» του νερού. Αυτή προκάλεσε την φωτιά για δεύτερη φορά στο ίδιο σημείο, και η κοινωνία δεν μπήκε μπροστά.

β) Το υβριδικό είναι θύμα του λαϊκισμού περί την οικολογία όπως και αλλού (Αποπηγάδι Σφακιανά βουνά, Λαφονήσι, Μπάλος,Φαλάσαρνα Γραμπούσα κλπ, απο τον ίδιο χώρο οι  πολιτικάντηδες της άρνησης και που  ), ταυτόχρονα διακηρύσσοντας ιδεολογική συγγένεια προς βιώσιμη ανάπτυξη;

Να τολμήσω να ρωτήσω; Αν στο Αποπηγάδι κλπ  (σε τι διαφέρει από την Μελισσιά και τον Π Ηλία) βρίσκαμε πετρέλαιο, θα λέγαμε όχι στο όνομα των αγώνων των προγόνων ή ακόμη χειρότερα των αιγοπροβάτων;

Και το περιβάλλον και η ανάπτυξη, είναι σοβαρό πράγμα για να ανατίθεται σε προσωπικές πολιτικές.

Ο λαός με υπομονή απέναντι στις σειρήνες των ακραίων προτάσεων, με ορθολογισμό και φρόνηση νοικοκύρη,  καλείται να διακρίνει ποια Πολιτική-Δημοτική πρόταση θα του αποφέρει κοινωνικό μέρισμα, που όμως πρέπει να παραχθεί εδώ, επί τόπου της Κισάμου.

Πρέπει να διακρίνει ποιος υπόσχεται τα πάντα όλα αλλά κρύβεται στα debates και ποια πολιτική προοπτική είναι αυτή που ταιριάζει στη χώρα:

 Η ακραία ή αυτή της οσονούπω αναγεννώμενης Κεντροαριστεράς με Δημοκρατική Θέσμιση και καταξίωση;