300 και 325.

Η νέα δομή της Τοπικής αυτοδιοίκησης, που εμβληματικά αποκαλείται «Καλλικράτης», δημιουργεί μια νέα τάξη, ένα νέο επίπεδο εξουσίας που θα το απαρτίσουν οι νέοι (;) 325 Δήμαρχοι.
Μετά λοιπόν το νομοθετικό σώμα, κοινοβούλιο, θα υπάρχει και το σώμα των διαχειριστών των τοπικών πραγμάτων εις εφαρμογή του νομοθετικού πλαισίου.
Κατ’ ανάγκη ανεβαίνει πολύ ψηλά ο πήχης για τους υποψήφιους Δημάρχους αλλά και για την κοινωνία που θα πρέπει να επιλέξει τους άριστους και όχι τους αρεστούς του καφενείου.
Μιλούμε όλοι οι Έλληνες πολίτες ότι το βουλευτικό δυναμικό χρειάζεται ανανέωση, αναβάθμιση, να διαπνέεται από αίσθηση νομοθετικής επάρκειας, αλλά για τους σχεδόν ισάριθμους Δημάρχους τι θα λέγαμε; Και δεν χωρούν αντιφάσεις πλέον. Οι αντιφάσεις μας ως κοινωνίας μας έχουν οδηγήσει ως τον γκρεμό και στους δανειστές. Δηλαδή, δεν μπορούμε να θεωρούμε τους κοινοβουλευτικούς, συνολικά αντικαταστάσιμους και τους αυτοδιοικητικούς με ατελείωτη ικανότητα αυτοεξέλιξης και προσαρμοστικότητας.
Από ποιο κριτήριο θα «πιαστούμε» για να αποκαταστίσουμε ορθή κρίση;
Από τον βίο και την πολιτεία των παλιών ή από την δυναμική και δυναμικότητα του νέου; Και δεν χρειάζεται παρά μια θητεία για να αντιληφθείς αν ο νέος είναι νεωτεριστής ή είναι επικοινωνιακή φούσκα με πολύ ζελέ.
Από την μόρφωση των νέων ή την μαεστρία των παλιών που σαν τον κισσό ελίσσονται μεταξύ άρθρου 16 και Ραγκούση και επιτήδειου μικροεργολάβου;
Η μόρφωση οι τίτλοι σπουδών δεν (επι) τυγχάνουν ευνοϊκής υποδοχής τους από την «αγορά» που κάνει τις δουλειές της με τους Μ.Ε ικανούς διαπραγματευτές, επιφάνειας και όχι βάθους και προοπτικής. Ποιος εξάλλου σήμερα ενδιαφέρεται για τον σχεδιασμό του μακρομέλλοντος μας; Αρκεί η γρηγοράδα ….
Από την σεμνότητα της αξίας ή τις ρακές της απαξίας.
Από την τακτική υποσχέσεων τύπου μαυρογιαλούρου και την διάθεση άφθονου χρήματος, ιδιωτικού αλλά και δημόσιου(!!), ή από το πλασάρισμα ενός απολιτίκ προφίλ καφετέριας;
Και η κοινωνία ; Μέσα στην ανασφάλεια της λόγω και της επιδείνωσης του οικονομικού περιβάλλοντος θα στέρξει να μοιραστεί την τάχα αγωνία του κάθε «επιχειρηματία» της πολιτικής για το παιδί του την δουλειά του κλπ;
Ένας από τους λόγους, αν δεν είναι και ο κύριος, για την εφαρμογή του Καλλικράτη είναι και η ανατροπή της κατασπατάλησης των πόρων που από παντού κατά-γράφεται, στην ΤΑ.
Η κοινωνία αντιλαμβάνεται ότι η ψήφος που διαθέτει είναι πολιτικής ισχύος και όχι ανταλλακτικής αξίας; Αντιλαμβάνεται ότι ο νέος Δήμος θα είναι ένα κυβερνείο; Με ίδια έσοδα φορολογικής εσοδείας, και έξοδα στα πλαίσια και προληπτικού ελέγχου σκοπιμότητας και όχι μόνο νομιμότητας;
Αντιλαμβάνεται ότι ο Δήμος θα αποτελέσει το νέο κύτταρο της νέας Ελλάδας που έχει σχεδιαστεί να εμφανιστεί ως το 2014; Η χώρα, αν μοιάζει με το σημερινό συνονθύλευμα, θα χαθεί και μαζί της και εμείς όλοι, και αυτοί που από παλιά υπερασπιζόμασταν τον εκσυγχρονισμό αλλά και οι, πάσης φύσεως και προέλευσης, αντιδραστικοί κύκλοι.
Αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να εκλέξει χωρίς κανένα φοβικό ή απαξιωτικό σύνδρομο, συμμετέχοντας μαζικά στις διαδικασίες, σε πείσμα μικροομάδων κλειστών συμφερόντων και γκλάμουρους παρεών που προωθούν ανθρώπους αχυρένιους για την δική τους εξουσιολαγνεία και μόνο;
Αν όλα αυτά έχουν τις αυτονόητες απαντήσεις τότε στις υποψηφιότητες πρέπει να προσέλθουν οι καλύτεροι μας, πολύ περισσότερο που ο σχεδιασμός και η εδραίωση του «Καλλικράτη» απαιτεί πίστη και ιδεολογική εγγύτητα στο πείραμα αυτό.
Είναι σημαντικό να ερωτηθούν όλοι και όλες αν έχουν διαβάσει αν γνωρίζουν τις λεπτομέρειες, κατ’ άρθρο, του νομοσχεδίου ή γνωρίζουν μόνο τα χωροταξικά αλλά και τα ποσοστά εκλογιμότητας.
Είναι σημαντικό να έχουμε απέναντι μας πλήρεις και «υπαρκτές» προσωπικότητες και όχι εικόνες ανθρώπων που φωνάζουν ότι είναι χειραφετημένοι ενώ είναι κάτοικοι της ίδιας Ιερουσαλήμ.
Διεκδικώ το καλύτερο για τον τόπο μου και θα το κάνω χωρίς να με νοιάζει το πολιτικό σαβουάρ βίβρ που ήδη μας έχει τελματώσει, και γι αυτό πρέπει να διαρραγεί.
Fotio