Έντιμος πενία.

 (κάτι χρωστούσα σαν εκτίμηση των αποτελεσμάτων των τριπλών εκλογών..)

Η κρίση της Αμερικής του 2008 που συμπυκνώθηκε στην κατάρρευση της Leeman Br.  μόνο από  τους άφρονες εκ των  πολιτικών, της   Ελλάδας  και της Ευρώπης, θα εκτιμάτο  ότι …θα έμενε εντοπισμένη στην μακρινή Ήπειρο..

Ο τότε Έλληνας πρωθυπουργός μιλούσε, κομψευόμενος, για «θωρακισμένη οικονομία», με βάση τα πειραγμένα στοιχεία της ΕλΣτατ. Από αίσθηση καμία…

Ομοίως ο Μπαρόζο, ο γίγαντας εκ Πορτογαλίας (την είχε θωρακίσει και αυτός πριν μετακομίσει…) μιλούσε για το ισχυρό €,  της ισχυρής ΕΕ, αδιανοητώντας ότι, τα ντόμινο επιπλέουν των ωκεανών και άρα μεταδίδονται με ταχύτητα φωτός…

Όλα αυτά ενώ στην Ελλάδα βλέπαμε πλέον το 3 να εγκαθίσταται μπροστά από τα 11 μηδενικά του Δημόσιου χρέους,(χωρίς το ιδιωτικό που, αργά αλλά σταθερά επιταχυνόμενα, προστίθεται στο Δημόσιο ελέω αποφάσεων ειρηνοδικών και κρατικοποιημένων τραπεζών).

Έπρεπε η Ελλάδα, λένε οι «παίκτες», να τινάξει την Ευρωπαϊκή μπάνκα στον αέρα τότε το 2010,εκβιάζοντας με μονομερή διαγραφή του χρέους, (και αυτοαποβαλλόμενη από την ΕΕ…και την χάρτα των αναπτυγμένων χωρών..) Θα καταφέρναμε να επιβάλλουμε μονομερή στάση πληρωμών όταν, ο Πούτιν μόλις το 2009 αποπλήρωσε τα Τσαρικά ομόλογα (που ο Μπολσεβικισμός δεν αναγνώρισε …λέει…) και η Κίρχνερ διαβάζουμε τι Γολγοθά έχει από τα Δικαστήρια της Ν. Υόρκης…

 Και αν το κάναμε, θα είχαμε πετύχει  να φέρουμε την κρίση στην καρδιά της Ευρωζώνης προκαλώντας τριγμούς μέχρι καταρρεύσεως στο οικοδόμημα της και να συμπαρασύρουμε στη δική μας δίνη την Ένωση, αδιαφορώντας για τα πάντα υπερασπιζόμενοι τις επιλογές λαϊκισμού δεκαετιών, αλλά και τους Δελφούς ως κέντρο της Γης….

Και μείς; Οι τυχαίοι εμείς; Οι αμέριμνοι της κεντρικής λεωφόρου. Οι κακομαθημένοι της ιστορίας θα ήμασταν περήφανοι για το νέο ΟΧΙ:

Ένα ΟΧΙ απέναντι στην Δημοκρατική Ευρώπη.

Τι κι αν καίγονταν τα ερείσματα της χώρας.

Τι κι αν το χρέος θα εκτοξεύονταν επί 2 με όρους δραχμής. (ευτυχώς Αλαβάνοι Καζάκηδες Αναγνωστάκηδες και Ανταρσύες… άθροισαν 1,5% στις χαλαρές ευρωεκλογές…).

Και το χειρότερο, η χώρα σε καιρό ειρήνης θα αναδεικνύονταν ως…. Διεθνής Μπαταχτσής.

Αν αυτό δεν λέει τίποτα στους εραστές της Εθνικής μοναξιάς, της Εθνικής απομόνωσης και της φυλετικής πρωτοπορίας…. λέει πολλά στον Ελληνικό Αστικό Κοσμοπολιτισμό που ταξιδεύει σπουδάζει συναλλάσσεται και  εργάζεται με την Ευρώπη των λαών (υπό το πρίσμα των χρηματοπιστωτών και εδώ έρχεται ο φόρος Tobin).

Δεν μπορείς να είσαι Ευρώπη και να έχεις (στο πίσω μέρος του μυαλού) τον πυροκροτητή έτοιμο… Είσαι Ευρώπη από πεποίθηση από την ανάγκη εκδυτικισμού δομών και θεσμών. Δεν είσαι Ευρώπη για τις επιδοτήσεις και τα προγράμματα και δεν είσαι στη διαφάνεια και την ανεξηθρησκεία…. των μετεχόντων της χώρας. Είσαι Ευρώπη για το νόμισμα και την Δημοκρατία και δεν είσαι στον επιτέλους διαφωτισμό.  

Οι πραγματικοί έλληνες Ευρωπαίοι, θυσιάστηκαν σαν καριέρες τα τέσσερα αυτά χρόνια, στον βωμό αυτό.

Είναι τιμή για την χώρα, για την αστική μεσαία τάξη της, που ιδιοποιήθηκε την κρίση της. Που δεν μετάφερε σε άλλους λαούς τα βάρη της. Που δεν θα  μεταφέρει ούτε τώρα, κούρεμα, εις βάρος άλλων λαών, που από το υστέρημα τους και με δύσκολες αποφάσεις των κοινοβουλίων τους μας έχουν δανείσει, κάποιοι φθηνότερα από ότι δανείζονται οι ίδιοι (Ισπανία, Ιταλία Πορτογαλία).

Και φωνάζουν ακόμη πολλοί, όχι όμως τα βαριά οικονομολογικά ονόματα (Βαρουφάκης Λαπαβίτσας Μαρκεζίνης κλπ ) αλλά τα πολιτικά συμφύρματα, για νέο κούρεμα στους λαούς αυτή τη φορά: Οι ανιστόρητοι οι ιδεοληπτικοί οι «ανάδελφοι».

Να τους θυμίσουμε ότι τους όρους του Μάαστριχτ, ο Συνασπισμός ψήφισε αναφανδόν ΝΑΙ. Αν το λησμόνησαν ας απολογηθούν Το μετάγνωσαν το μετάνιωσαν; Ούτε καν λευκό. Ναι ψήφισαν και είχαν ακούσει τον Ανδρέα να τους λέει για τα επερχόμενα δεινά…

Και ψήφισαν ΝΑΙ. Ενώ από το ΠΑΣΟΚ βρέθηκαν, ιδρυτή παρόντος, σε φανερή ψηφοφορία, κάποιοι που έριξαν λευκό, και δεν έχουν προσχωρήσει στον λαϊκισμό… ούτε τώρα…

Γνώμη μας είναι: Καλώς αναδεχθήκαμε την έντιμη πενία.

Μέσα από αυτήν θα επέλθει κάθαρση, θα επέλθει- και ας καθυστερεί- ανασύνθεση του πολιτικού χάρτη  του προσωπικού και των πολιτικών επιλογών για το μέλλον του τόπου.

Να παλέψουμε τις δυνατότητες για ελάφρυνση του χρέους –μη υπολογισμός των κονδυλίων στήριξης των τραπεζών στο χρέος επιμήκυνση και μείωση του επιτοκίου και μη καταλογισμός του επιπλέον ποσοστού πάνω από τον Ευρωπαϊκό Μ.Ο για την άμυνα στο έλλειμμα κλπ  που εγώ δεν ξέρω….)  

Το δίπολο μνημόνιο- αντιμνημόνιο (αυτή η εμμονή της καθ΄ ημάς αριστεράς στους αντι-ισμούς)  που ήδη ηττήθηκε και ας νομίζουν ότι νομίζουν, ότι διευκολύνει τον υπαρξισμό τους, μεταβάλλεται σε Μεταρρυθμιστές  και αντι Μεταρρυθμιστές. Με το προοδευτικό πρόσημο να βρίσκεται με τους Μεταρρυθμιστές.

Ο χώρος περιλαμβάνει τους Φιλευθερους της ΝΔ έως τους εκσυγχρονιστές της ΔΗΜΑΡ. Ενδιάμεσα υπάρχουν και έρμα, που δεν είναι άλλοι από τους «αμετακίνητους Ιδρυτικούς τριτοΣεπτεμβριανούς» που δεν θέλουν νέες πολιτικές παραστάσεις σε ένα κόσμο που τώρα δεν έχει όρια και ο χρόνος έχει υπερσυμπιεστεί.

Ο μεταρρυθμιστικός χώρος λοιπόν, θα συναντηθεί κάνοντας υπερβάσεις και θέτοντας την αριστεία και την προσοντοκρατία ως προμετωπίδα της χώρας:

 «Προπύλαιον της τιμής, Μόρφωσις», είναι γλυπτά απεικονισμένο στην μετώπη του Πανεπιστημίου της Μάλτας.

Οι  άλλοι, ας έχουν συνοδοιπόρους τον Μοράλες την Κιρχνερ τον Πούτιν τους Τζιχαντιστές του Ξηρούς και τους Φωτόπουλους, γιατί οι Κάστρο και οι Κινέζοι την έκαναν νωρίς.

Πιστεύουμε ότι κάθε εποχή θέλει τους δικούς της ήρωες και την δική της συναρπαστική αυτοτέλεια.

Οι ευρωεκλογές έδωσαν ευκαιρίες και περιθώρια.

Ο Μεταρρυθμιστικός χώρος κινείται ενώ κάποιοι προσεύχονται για την αποτυχία του.

Δεν πρέπει να εισακουστούν…