Πως θα μας ξελασπώσει το Περιβάλλον

Τάκης Λαϊνάς
plainas@reporter.gr
Οικονομία και περιβάλλον, είναι ένα θέμα πολυσύνθετο αλλά ταυτόχρονα και πολύ απλό. Σύνθετο γιατί αφορά πολλές παραμέτρους, πολλούς εμπλεκόμενους και όπως λέει ο σοφός λαός, όπου λαλούν πολλά κοκόρια αργεί να ξημερώσει. Από την άλλη όμως πλευρά, είναι θέμα απλό γιατί στην κυριολεξία μιλάμε για κουκιά μετρημένα, που δεν χωρούν παρανοήσεις και υπεκφυγές. Το περιβάλλον αγγίζει πολλές πτυχές με έναν απολύτως ξεκάθαρο και διαυγή τρόπο.Ας δούμε μερικούς.
Περιβάλλον και ανάπτυξη: Η ανάπτυξη περνάει μέσα από το περιβάλλον. Κυρίως μέσα από την ενέργεια, Η πράσινη ενέργεια μπορεί να αποτελέσει αναπτυξιακό μοχλό. Αιολικά πάρκα, φωτοβολταϊκά πάρκα, πράσινα κτίρια ,πράσινα καύσιμα. Η ανάπτυξη τους είναι μονόδρομος. Αφενός βοηθούν στην εξοικονόμηση ενέργειας, που είναι πολυδάπανη, αφετέρου οι πάσης φύσεως επενδύσεις στον τομέα αυτόν δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας. Δίνουν ανάσα στις τοπικές κοινωνίες όπου αναπτύσσονται και μάλιστα μακροχρόνια ανάσα, γιατί δεν μιλάμε μόνο για την κατασκευή αλλά και για την συντήρηση.
Επίσης θα πρέπει κάποτε να ξεφύγουμε από αναχρονιστικές προσεγγίσεις. Προστασία του περιβάλλοντος δεν σημαίνει φραγή στην ανάπτυξη. Ένα παράδειγμα είναι το Ελληνικό και το Τατόι. Γιατί να μην δοθεί για οικιστική εκμετάλλευση ένα μέρος από τις τόσες χιλιάδες στρέμματα; Μια ήπια ελεγχόμενη ανάπτυξη. Το όχι άλλο τσιμέντο ή δώστε πάρκα και πράσινο στο λαό είναι εντελώς ξεπερασμένο. Δόθηκε το Πάρκο Τρίτση. Σήμερα βλέπουμε την κατάντια του.
Το ίδιο ισχύει και για τις παραλίες και τους αιγιαλούς. Όσες είναι ελεύθερες έχουν αφεθεί στην τύχη τους. Οι Δημαρχαίοι που κόπτονται και φωνασκούν δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα για τον εξωραϊσμό τους. Τις θυμούνται μόνο λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές προκειμένου να βγουν στα κανάλια για να μας πείσουν ότι νοιάζονται. Υπάρχει δε υποκρισία γιατί ενώ σε όλα τα νησιά, ένα κεντράκι η μπαράκι πάνω στην θάλασσα είναι μία ευχάριστη, γραφική έκπληξη που αναπολούμε με νοσταλγία, όταν διαπιστώνεται κάτι ανάλογο στην Αττική , ξαφνικά μιλάμε για «όργιο» καταπάτησης. Τι πιο απλό, να αξιοποιηθούν οι αιγιαλοί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ώστε να αποτελέσουν οργανωμένα πεδία έλξης και ψυχαγωγίας μέσα από τη σύμπραξη ιδιωτών και Δήμων για ήπια ανάπτυξη; Εν ολίγοις, με ένα σωστό, μελετημένο σχέδιο ήπιας ανάπτυξης και εκμετάλλευσης με σεβασμό τόσο στο περιβάλλον όσο και στις ανάγκες και στα χαρακτηριστικά της κάθε περιοχής, όλα μπορούν να γίνουν. Αρκεί βέβαια να υπάρχει πολιτική βούληση και κυρίως το θάρρος της γνώμης.
Περιβάλλον και διαχείριση αποβλήτων. Εδώ επίσης ανοίγεται ένα μέγα αναπτυξιακό κεφάλαιο. Η χώρα μας δυστυχώς ουδέποτε είχε μία σοβαρή πολιτική διαχείρισης αποβλήτων. Είναι θλιβερό γεγονός πως είναι ένα απέραντο σκουπιδαριό. Από την παρθένα παραλία που μετά το τέλος της επέλασης των βαρβάρων μοιάζει με κρανίου τόπο μέσα στο πλαστική σακούλα, τα αποφάγια και τα βουνά από αλουμινένια τενεκεδάκια, μέχρι τις κρυφές χωματερές που ζουν και βασιλεύουν με την ανοχή τοπικών αρχόντων που δεν έχουν το θάρρος να συγκρουστούν με τα τοπικά συμφέροντα. Η αλήθεια είναι πως όπου να' ναι πρέπει να τελειώνουμε με τις παράνομες καταγεγραμμένες χωματερές που αν δεν κλείσουν μέσα στον επόμενο μήνα θα μας στοιχίζουν σε πρόστιμο περί τα 7.440.000 ευρώ ημερησίως. Από τα μέσα Ιουλίου τα πρόστιμα θα παρακρατούνται από τους πόρους που δικαιούται η χώρα.
Δεν ξέρω πόσο γρήγορα και πόσο έτοιμη είναι η Πολιτεία για να αποτρέψει αυτήν την αιμορραγία ωστόσο είναι ηλίου φαεινότερο πως η αποκομιδή και διαχείριση αποβλήτων είναι από τις πλέον επιτακτικές προτεραιότητες. Είτε με διαγωνισμούς, είτε με ΣΔΗΤ, είτε ακόμη με απ' ευθείας αναθέσεις, εφόσον η κατάσταση έχει φθάσει στο απροχώρητο, η διαχείριση και αποκομιδή απορριμμάτων σε συνδυασμό με την ανακύκλωση αποτελεί μία πρώτης τάξεως επιχειρηματική δραστηριότητα η οποία επίσης προσφέρει θέσεις εργασίας.
Περιβάλλον διαφθορά και έσοδα Το περιβάλλον μπορεί επίσης να προσφέρει αρκετά χρήματα στον κρατικό κορβανά., με την μορφή προστίμων και στο πλαίσιο της καταπολέμησης της διαφθοράς. Αν λάβει κανείς υπόψη πως η χώρα είναι ένα απέραντο σκουπιδαριό, όπως προαναφέραμε, είναι λογικό να προσδοκούμε πως αν οι τοπικές υπηρεσίες, δημοτικές, νομαρχιακές ή περιφερειακές, κάνουν καλά τη δουλειά τους, τιμωρώντας όσους παραβιάζουν τους κανόνες προστασίας του περιβάλλοντος, τότε ένα σεβαστό ποσό θα εισρεύσει στα κρατικά ταμεία που έχουν άμεση ανάγκη από ενέσεις ρευστότητας.
Κλασικό παράδειγμα το έγκλημα του Ασωπού, του Κηφισού και πολλών άλλων περιοχών, που οι τοπικοί άρχοντες και οι τοπικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί, βουτηγμένοι μέσα στην διαφθορά, και τη συναλλαγή ουδόλως ασχολήθηκαν με το τι συνέβαινε στην περιοχή τους κάνοντας είτε τα στραβά μάτια, είτε πολεμώντας με νύχια και με δόντια να κάνουν το μαύρο άσπρο για να μην φανεί η ανικανότητα τους.
Από τις τρείς ανωτέρω παραμέτρους και μόνο – γιατί υπάρχουν και πολλές άλλες- αντιλαμβάνεται κανείς τη σπουδαιότητα του περιβάλλοντος όσον αφορά τα του ελληνικού κρατικού οίκου. Αυτό που πρέπει να αντιληφθούμε, είναι πως οτιδήποτε είναι μετρήσιμο.
Το «ανυπολόγιστες ζημιές» είναι μία φράση προς εντυπωσιασμό και μόνο. Ειδικά όσον αφορά το περιβάλλον, τα πάντα είναι μετρήσιμα. Και τα πάσης φύσεως ωφελήματα, και οι καταστροφές, και οι συνέπειες της αδιαφορίας ή της διαφθοράς, και οι ευθύνες και τα πρόστιμα ( κατά τεκμήριο δίκαια), είτε δικαιωμένα, είτε ανείσπρακτα. Αρκεί όμως να ενεργοποιηθεί άμεσα και χωρίς καθυστέρηση η Πολιτεία η οποία μέχρι σήμερα με τις πράξεις ή παραλείψεις της δείχνει να μην έχει πάρει χαμπάρι για τις πολύπλευρες πτυχές του θέματος.